KREATYWNY ALGORYTM/ALGORYTM ESTETYCZNY

Biorąc pod uwagę stan współczesnej technologii i rozwoju dziedziny Sztucznej Inteligencji, zdecydowałem, że opublikuję treść jednego z maili, który w 2010 roku wysłałem do mojego kolegi informatyka. Miałem wtedy kilka pomysłów na to jak sformalizować swoje doświadczenie jako artysta. Chciałem stworzyć wtedy, we współpracy z nim, program, który byłby kreatywny, lub co najmniej generatywny. Program, który imitowałby to jak ja osobiście tworzę, rysuję, myślę. Wiem, że współczesne algorytmy kreatywne działają na dość podobnych zasadach, do tych, które opisałem w tym mailu lub w innych tekstach jak np. w tym - "Przepis na Ratza" (https://www.lukeratz.com/przepis.html) - (opis współczesnych algorytmów kreatywnych - How AI Image Generators Work (Stable Diffusion / Dall-E) - Computerphile -https://youtu.be/1CIpzeNxIhU?si=7ikPv7kOv9xY8jv_). Niestety nigdy z tych moich ambitnych planów nic nie wynikło i do tej pory nie odkryłem w sobie nic więcej z programisty, co mogłoby mi umożliwić wcielenie moich pomysłów w życie. Mail ten był napisany na szybko, na tzw. marginesie życia codziennego i nie jest on przesadnie precyzyjny. Miał to być jedynie szkic, wstępny plan wspólnych działań. Publikuję go bo pamiętam, że w tamtym czasie nie byłem traktowany poważnie kiedy przy różnych okazjach, mówiłem o możliwości stworzenia kreatywnych programów generujących sztukę. Dziś wszyscy doskonale już znają możliwości A.I. i programów typu DALLE-3 czy Midjourney. Zawsze chciałem być częścią takiego przedsięwzięcia, współtworzyć podobne systemy kreatywne ale jako artysta do tej pozostaję może jedynie inspiracją. W tym mailu jakby przeczuwałem nadejście algorytmów typu Deep Learning i jakie znaczenie ma Big Data. Od zawsze wierzyłem, że drogą do stworzenia prawdziwej Silnej Sztucznej Inteligencji będzie imitowanie pracy ludzkiego mózgu, wsteczna inżynieria i sztuczne sieci neuronowe, które ostatecznie umożliwiły powstanie programów, które wymieniłem wyżej.
26.1.2025

"Blog rysunkowy nr 2 był rownież polem badawczym i testowaniem pewnej hipotezy- że rysowanie to wyobrażanie sobie a wyobrażanie to proces - działanie wg. pewnych algorytmów, które można imitować. Jeśli by tak było będzie moźliwe stworzenie programu rysującego wg. tych algorytmów. Próba 380 rysunków w formacie A4 daje moźliwość analizy moich sposobów wyobrażania sobie-rysowania, daje moźliwość odtworzenia algorytmów wg. których działam. Na podstawie precyzyjnej analizy rysunków z bloga możemy wyselekcjonować zasady stosowane niejawnie, podświadomie i świadomie.

zasady stosowane nieświadomie:

1. precyzyjne wskazanie obszarów, w których zawsze pojawia się obiekt i obszarów, w których nigdy nie pojawiają się obiekty - czyli możemy stworzyć prototypową dla mnie przestrzeń kompozycyjną, którą nieświadomie lub mało świadomie stosuję rysując. Prosto osiągnąć to przez nałożenie na siebie wszystkich rysunków z odznaczonymi tłem i obiektami.
2. Moźna obliczyć średnią częstotliwość występowania określonych kolorów
3. częstotiwość występowania cz-b rysunków
4. i w pełni kolorowych.
5. Możemy w przybliżeniu opisać opisac cechy obiektów przeze mnie rysowanych - np. w taki sposób: - obiekty "mięsne", pałeczki - giętkie i proste, obiekty włochate, elementy architektoniczne - bryły geometryczne... itd...

oraz zasady stosowane jawnie i świadomie:
1. złoty podzial
2. naważniejsze elementy w lewym górnym lub prawym dolnym rogu
3. kompozycje wzdłóż osi przekątnej strony
4. symetria, kalejdoskopowość i segmentowość jako właściwości rysowanych obiektów
5. konturowość obiektów
6. zasada odróźniania obiektów od tła kolorem
7. zasada zaokrągleń obiektów
8. przenikanie się brył / losowe przenikanie się brył
9. światło z lewego górnego rogu - cień od dołu bryły
10. zasada równomiernego rozmieszczania obiektów na stronie z uwzględnieniem złotego cięcia.

Podstawowym załoźeniem jest jednak to źe wyobraźanie sobie to generowanie losowych form, z których wybieram te, które spełniają wymyślone przeze mnie warunki (np. takie, do których, po przetworzeniu ich na obraz 2D ,mogę zastosować powyźsze zasady) Jeśli wymienione wyżej zasady / algoytmy postępowania są prawdziwe, będzie możliwe napisanie programu który z dużym prawdopodobieństwem będzie rysował podobnie do ratza. Program, który usiłujemy stworzyć wraz z Marcinem Stachurą (część informatyczna projektu) ma pseudolosowo generować obrazki (począkowao 2D) - program działa na zasadach podobnych do sformuowanych w tekście "przepis na ratza" (https://www.lukeratz.com/przepis.html)- jest to jeden algorytm dowolnie długo stosowany do przestrzeni losowo generowanych punktów... [opis programu].
Do tego małego generatora różnorodności potrzebny będzie meta program, który spośród wielości tak sworzonych obrazków będzie potrafił wyselekcjonować te, które najlepiej spełniają warunki, czyli te które najbardziej przypominają rysunek zrobiony wg, wyżej wymienionych zasad.
Dlatego potrzebny jest "algorytm estetyczny", który będzie dokonywał oceny i wyboru obrazków*. Bez problemu można sobie wyobrazić sytuację w której program jest szkolony przez ratza i staje sie coraz bardziej pecyzyjny w estetycznych ocenach, jednak w tym wypadku ograniczyliśmy się do nieustannie doskonalonego algorytmu wyszukującego spośród wygenerowanej róźnorodności te obrazki, które najbardziej przypominają zastosowanie zasad ratza. Generator i algorytm estetyczny są elastyczne i mogą być nieustannie dokonalone. Taki program moźe wg nas z dużym prawdopodobieństwem tworzyć obrazki bardzo przypominające rysunki. ratza. Testem jest wynik pracy programu.
Najważniejsze jednak jest to, że to co można zrobić w 2D możliwe jest również jako reprezentacja 3D. trójkąt, koło, kwadrat mają swoje 3D odpowiedniki i używając tych obiektów można zbudować każdy obiekt, który sobie wyobrażam. Zastosowanie do tych brył symetria, kalejdoskopowość, segmentowość - pozwolą zbudować dowolny obiekt. Z topologi wiadomo, źe jakikolwiek kształt chcemy uzyskaś wystarczą jedynie trójkaty... Jest to ważne ponieważ obiekty, które rysuję na powierzchni 2D pierwotnie w mojej głowie są bryłami 3D ( lub 2 i pół D jak sugerują niektóre badania dotyczące wyobrażni). A jeśli możliwym stanie się stworzenie programu generującego bryły 3D z podobną estetyczną selekcją to będzie można wtedy nie tylko mówić o świetnym rysującym programie czy wygaszaczu ekranu ale być może będzie to malutki prototyp sztucznej wyobrźni. Pseudolosowe generowanie bryły - tworzy bank kształtów, do ktorego możemy zastosować nasz "esetyczny" algorytm - meta program, który z banku pozwoli wybrać najciekawsze - kryteria można sobie dowolnie wybierać i dopasowywać do własnych potrzeb. W moim przekananiu dokładnie tak działa moja wyobraźnia. Jeśli program taki zadziała moźna go nieustannie doskonalić a efekty coraz większym przybliżeniu będą przypominały moje rysunki lub po prostu optymalne rozwiązania dla jakiegoś w tym wypadku graficznego problemu. Jest to póba wyręczenia się programem i odciąźenia pamięci krótkotrwałej, która niewątpliwie w wyobraźaniu sobie bierze czynny udział. Program jest w trakcie powstawania i jest nieustannie doskonalony. Wszelkie etapy tych prac będą publikowane na tej stronie. Od kiedy pierwszy raz rozmawialiśmy o tej koncepcji z Mrcinem na początku 2009 program nieustannie ewoluuje. Pierszą wersję programu STACHURATZ 1 można sciągnąć tutaj.
*Piotr Szachewicz z UAM w Poznaniu stworzył program do estetycznej oceny zdjęć. Niewykluczone że skorzystamy z jego pomocy."
31.1.2010

designed by Ratz