KREATYWNY ALGORYTM/ALGORYTM ESTETYCZNY
Biorąc pod uwagę stan współczesnej
technologii i rozwoju dziedziny Sztucznej Inteligencji, zdecydowałem,
że opublikuję treść jednego z maili, który w 2010 roku
wysłałem do mojego kolegi informatyka. Miałem wtedy kilka
pomysłów na to jak sformalizować swoje doświadczenie jako
artysta. Chciałem stworzyć wtedy, we współpracy z nim,
program, który byłby kreatywny, lub co najmniej generatywny.
Program, który imitowałby to jak ja osobiście tworzę,
rysuję, myślę.
Wiem, że współczesne algorytmy kreatywne działają na dość
podobnych zasadach, do tych, które opisałem w tym mailu lub
w
innych tekstach jak np. w tym - "Przepis na Ratza" (https://www.lukeratz.com/przepis.html)
- (opis współczesnych algorytmów kreatywnych - How AI
Image Generators Work (Stable Diffusion / Dall-E) - Computerphile -https://youtu.be/1CIpzeNxIhU?si=7ikPv7kOv9xY8jv_).
Niestety nigdy z tych moich ambitnych planów nic nie wynikło
i do tej pory nie odkryłem w sobie nic więcej z programisty, co mogłoby
mi umożliwić wcielenie moich pomysłów w życie. Mail ten był
napisany na szybko, na tzw. marginesie życia codziennego i nie jest on
przesadnie precyzyjny. Miał to być jedynie szkic, wstępny plan
wspólnych działań. Publikuję go bo pamiętam, że w tamtym
czasie nie byłem traktowany poważnie kiedy przy różnych
okazjach, mówiłem o możliwości stworzenia kreatywnych
programów generujących sztukę. Dziś wszyscy doskonale już
znają możliwości A.I. i programów typu DALLE-3 czy
Midjourney. Zawsze chciałem być częścią takiego przedsięwzięcia,
współtworzyć podobne systemy kreatywne ale jako artysta do
tej pozostaję może jedynie inspiracją. W tym mailu jakby przeczuwałem
nadejście algorytmów typu Deep Learning i jakie znaczenie ma
Big Data. Od zawsze wierzyłem, że drogą do stworzenia prawdziwej Silnej
Sztucznej Inteligencji będzie imitowanie pracy ludzkiego
mózgu, wsteczna inżynieria i sztuczne sieci neuronowe,
które ostatecznie umożliwiły powstanie programów,
które wymieniłem wyżej.
26.1.2025
"Blog rysunkowy nr 2 był rownież polem badawczym i testowaniem pewnej
hipotezy- że rysowanie to wyobrażanie sobie a wyobrażanie to proces -
działanie wg. pewnych
algorytmów, które można imitować.
Jeśli by tak było będzie moźliwe stworzenie programu rysującego wg.
tych algorytmów.
Próba 380 rysunków w formacie A4 daje moźliwość
analizy moich sposobów wyobrażania
sobie-rysowania, daje moźliwość odtworzenia algorytmów wg.
których działam.
Na podstawie precyzyjnej analizy rysunków z bloga możemy
wyselekcjonować zasady
stosowane niejawnie, podświadomie i świadomie.
zasady stosowane nieświadomie:
1. precyzyjne wskazanie obszarów, w których
zawsze pojawia się obiekt i obszarów, w których
nigdy nie pojawiają się obiekty
- czyli możemy stworzyć prototypową dla mnie przestrzeń kompozycyjną,
którą nieświadomie
lub mało świadomie stosuję rysując.
Prosto osiągnąć to przez nałożenie na siebie wszystkich
rysunków z odznaczonymi tłem i
obiektami.
2. Moźna obliczyć średnią częstotliwość występowania określonych
kolorów
3. częstotiwość występowania cz-b rysunków
4. i w pełni kolorowych.
5. Możemy w przybliżeniu opisać opisac cechy obiektów przeze
mnie rysowanych - np. w taki
sposób:
- obiekty "mięsne", pałeczki - giętkie i proste, obiekty włochate,
elementy architektoniczne - bryły
geometryczne... itd...
oraz zasady stosowane jawnie i świadomie:
1. złoty podzial
2. naważniejsze elementy w lewym górnym lub prawym dolnym
rogu
3. kompozycje wzdłóż osi przekątnej strony
4. symetria, kalejdoskopowość i segmentowość jako właściwości
rysowanych
obiektów
5. konturowość obiektów
6. zasada odróźniania obiektów od tła kolorem
7. zasada zaokrągleń obiektów
8. przenikanie się brył / losowe przenikanie się brył
9. światło z lewego górnego rogu - cień od dołu bryły
10. zasada równomiernego rozmieszczania obiektów
na stronie z uwzględnieniem złotego
cięcia.
Podstawowym załoźeniem jest jednak to źe wyobraźanie sobie to
generowanie losowych form,
z których wybieram te, które spełniają wymyślone
przeze mnie warunki (np. takie, do których, po
przetworzeniu ich na obraz 2D ,mogę zastosować powyźsze zasady)
Jeśli wymienione wyżej zasady / algoytmy postępowania są prawdziwe,
będzie możliwe
napisanie programu który z dużym prawdopodobieństwem będzie
rysował podobnie do ratza.
Program, który usiłujemy stworzyć wraz z Marcinem Stachurą
(część informatyczna projektu)
ma pseudolosowo generować obrazki (począkowao 2D)
- program działa na zasadach podobnych do sformuowanych w tekście
"przepis na ratza" (https://www.lukeratz.com/przepis.html)-
jest
to jeden algorytm dowolnie długo stosowany do przestrzeni losowo
generowanych punktów...
[opis programu].
Do tego małego generatora różnorodności potrzebny będzie
meta program, który spośród
wielości tak sworzonych obrazków będzie potrafił
wyselekcjonować te, które najlepiej spełniają
warunki,
czyli te które najbardziej przypominają rysunek zrobiony wg,
wyżej wymienionych zasad.
Dlatego potrzebny jest "algorytm
estetyczny", który będzie
dokonywał oceny i wyboru
obrazków*.
Bez problemu można sobie wyobrazić sytuację w której program
jest szkolony przez ratza i
staje sie coraz bardziej pecyzyjny w estetycznych ocenach,
jednak w tym wypadku ograniczyliśmy się do nieustannie doskonalonego
algorytmu
wyszukującego spośród wygenerowanej róźnorodności
te obrazki, które najbardziej przypominają zastosowanie
zasad ratza.
Generator i algorytm estetyczny są elastyczne i mogą być nieustannie
dokonalone.
Taki program moźe wg nas z dużym prawdopodobieństwem tworzyć obrazki
bardzo
przypominające rysunki. ratza. Testem jest wynik pracy programu.
Najważniejsze jednak jest to, że to co można zrobić w 2D możliwe jest
również jako
reprezentacja 3D.
trójkąt, koło, kwadrat mają swoje 3D odpowiedniki i używając
tych obiektów można zbudować
każdy obiekt, który sobie wyobrażam.
Zastosowanie do tych brył symetria, kalejdoskopowość, segmentowość -
pozwolą zbudować
dowolny obiekt. Z topologi wiadomo, źe jakikolwiek kształt chcemy
uzyskaś wystarczą jedynie
trójkaty...
Jest to ważne ponieważ obiekty, które rysuję na powierzchni
2D pierwotnie w mojej głowie są
bryłami 3D ( lub 2 i pół D jak sugerują niektóre
badania dotyczące wyobrażni).
A jeśli możliwym stanie się stworzenie programu generującego bryły 3D z
podobną estetyczną
selekcją to będzie można wtedy nie tylko mówić o świetnym
rysującym programie
czy wygaszaczu ekranu ale być może będzie to malutki prototyp sztucznej
wyobrźni.
Pseudolosowe generowanie bryły - tworzy bank kształtów, do
ktorego możemy zastosować
nasz "esetyczny" algorytm - meta program, który z banku
pozwoli wybrać najciekawsze
- kryteria można sobie dowolnie wybierać i dopasowywać do własnych
potrzeb. W moim
przekananiu dokładnie tak działa moja wyobraźnia.
Jeśli program taki zadziała moźna go nieustannie doskonalić a efekty
coraz większym
przybliżeniu będą przypominały moje rysunki
lub po prostu optymalne rozwiązania dla jakiegoś w tym wypadku
graficznego problemu.
Jest to póba wyręczenia się programem i odciąźenia pamięci
krótkotrwałej, która niewątpliwie w
wyobraźaniu sobie bierze czynny udział.
Program jest w trakcie powstawania i jest nieustannie doskonalony.
Wszelkie etapy tych prac
będą publikowane na tej stronie.
Od kiedy pierwszy raz rozmawialiśmy o tej koncepcji z Mrcinem na
początku 2009 program
nieustannie ewoluuje.
Pierszą wersję programu STACHURATZ 1 można sciągnąć tutaj.
*Piotr Szachewicz z UAM w Poznaniu stworzył program do estetycznej
oceny zdjęć.
Niewykluczone że skorzystamy z jego pomocy."
31.1.2010
|